Μαύρο βατόμουρο: περιγραφή, φύτευση και φροντίδα

Αρχική σελίδα » Ο κήπος » Θάμνοι » Βατόμουρο » Οι ποικιλίες βατόμουρου

Το μαύρο βατόμουρο είναι ένας σχετικά σπάνιος επισκέπτης των καλοκαιρινών κατοίκων και των κηπουθών. Κανείς δεν εκπλήσσεται από την κίτρινη ποικιλία. Αλλά η μαύρη αδερφή της συγχέεται συχνά με βατόμουρα. Οι κτηνοτρόφοι εκτρέφονται ποικιλίες βατόμουρου κήπο, μαύρα σμέουρα, έτσι ένας άνθρωπος άγνωστος με τις διαφορές τους, είναι δύσκολο να πούμε με βεβαιότητα, όπου τα σμέουρα, και όπου - βατόμουρα.

Σε αυτό το άρθρο, θα δούμε τη μαύρη ποικιλία σμέουρων Cumberland, τη διάκριση με το βατόμουρο, καθώς και τις μεθόδους φροντίδας.

Η διαφορά μεταξύ μαύρου βατόμουρου και βατόμουρου

Εξετάστε τις βασικές διαφορές μεταξύ μαύρων σμέουρων και βατόμουρων.

• Για να καταλάβετε γρήγορα ποιος θάμνος αναπτύσσεται μπροστά μας, θα πρέπει να επιλέξετε ένα καρπό. Τα σμέουρα, είτε κόκκινα είτε μαύρα, έχουν ένα κοίλο εσωτερικό. Ο Berry σπάει και ο περιέκτης παραμένει στον κλάδο. Το βατόμουρο έχει ένα δοχείο που κόβει με το μούρο, και δεν παραμένει άδειο.
• Σύμφωνα με το σχήμα των μούρων Τα βατόμουρα μοιάζουν περισσότερο με κόκκινα σμέουρα, που έχουν το ίδιο επιμήκη σχήμα. Το μαύρο ημισφαιρικό φρούτο.
• Διαφέρουν στο χρόνο ωρίμανσης. Τα βατόμουρα ωριμάζουν λίγο αργότερα. Αν και σε ορισμένες ποικιλίες ο χρόνος συλλογής μπορεί να είναι ο ίδιος.
• Λαμβάνοντας υπόψη τα φυτά, μπορείτε να βρείτε διαφορές στα στελέχη. Τα βατόμουρα έχουν μακρά (μέχρι τρία μέτρα) στελέχη πράσινου χρώματος με ισχυρά αγκάθια. Blackberry Bush είναι πυκνό, μοιάζει με ένα μπάλωμα από σκληρό σύρμα. Το μαύρο βατόμουρο έχει μήκος κλαδιών μικρότερο (από ενάμισι έως δυόμισι μέτρα). Τα στελέχη είναι βραχύτερα, λεπτότερα και απαλά χρώματα με μπλε χρώμα. Έχουν μικρότερα αγκάθια από τα βατόμουρα.

Υβρίδιο βατόμουρου με βατόμουρο

Τα σμέουρα που διασχίζουν βατόμουρα ονομάζονται Tabery, τα οποία εκτράφηκαν στη Σκωτία στα τέλη της δεκαετίας του εβδομήντα του περασμένου αιώνα. Λαμβάνεται ως υβρίδιο βατόμουρου και βατόμουρου με επικονίαση μιας ποικιλίας Aurora βατόμουρου με γύρη βατόμουρου. Ως αποτέλεσμα, αναπτύσσονται επιμήκη κόκκινα-μωβ μούρα, φτάνοντας τα έξι εκατοστά. Το Ezemalina Taiberry φημίζεται για την απόδοση, την ευχάριστη γεύση και το άρωμα των φρούτων.

Τα γυρίσματα με μικρές αιχμές αναπτύσσονται σε δυόμισι μέτρα. Το υβρίδιο δίνει μια καλλιέργεια από τον Ιούλιο μέχρι το τέλος του φθινοπώρου. Είναι ανθεκτικό σε ασθένειες, παγετό και παράσιτα. Οι βασικές αρχές φροντίδας και αναπαραγωγής είναι παρόμοιες με την καλλιέργεια των συνηθισμένων σμέουρων.

Μαύρες ποικιλίες βατόμουρου

Οι πρώτες ποικιλίες μαύρων μούρων εκτράφηκαν στην Αμερική τον δέκατο ένατο αιώνα. Στη χώρα μας, τα ακόλουθα είδη δημοτικότητας:

1. Ποικιλία Cumberland είναι η συνηθέστερη, που λαμβάνεται από τη διάσχιση σμέουρων και βατόμουρων.Διαφέρει στην απόδοση και την πρόωρη ωρίμανση, έχει ισχυρούς μακρούς βλαστούς, λαμβάνοντας ένα τοξοειδές σχήμα. Τα μεγάλα μούρα μπλε-μαύρης γεύσης σαν βατόμουρα. Οι θάμνοι είναι ανθεκτικοί στον παγετό, καλά ανεκτοί στους ρωσικούς χειμώνες, ανθεκτικοί σε ασθένειες και παράσιτα.
2. Η δεύτερη πιο κοινή ποικιλία, αγαπημένη από ρώσους κηπουρούς - Boysenberry. Η πρώιμη ποικιλία είναι γνωστή για την υψηλή απόδοση των μεγάλων γλυκών καρπών. Η έλλειψη αγκάθια σε μεγάλες βλαστοί διευκολύνει τη συγκομιδή. Όπως και το Cumberland, η ποικιλία Boysenberry είναι ανθεκτική στον παγετό, σπάνια πάσχει από παράσιτα και ασθένειες.
3. Νέο logan - Μια άλλη ποικιλία που ήρθε σε μας από το εξωτερικό. Αν και το ύψος του δεν υπερβαίνει τα δύο μέτρα, δίνει μια καλή συγκομιδή των πρώιμων μούρων. Αλλά το χειμώνα των βλαστών του πρέπει να προστατεύονται προσεκτικά από τον παγετό.

Οι δοκιμασμένες ποικιλίες ξένων αναπαραγωγών είναι καλά ανταγωνιστικές με τις νέες ποικιλίες που εκτρέφονται από Ρώσους επιστήμονες:

1. Ember αναφέρεται στις πρώιμες ποικιλίες. Έχει υψηλή απόδοση, αλλά τα μούρα της είναι μικρά, γλυκά και ξινό.
2. Ταξινόμηση Litch ήρθε σε μας από την Πολωνία, όπου αποκτήθηκε ως αποτέλεσμα της αναπαραγωγής το 2008.Τα μικρά στρογγυλά μούρα έχουν χαρακτηριστική γκρίζα άνθηση. Οι θάμνοι διακρίνονται από μεγάλους βλαστούς με μεγάλα αγκάθια.
3. Δώρο της Σιβηρίας Είναι διάσημο για την αντοχή του στο χειμώνα και την αντοχή στον παγετό, επομένως συνιστάται για φύτευση στην κεντρική Ρωσία, τη Σιβηρία και την Άπω Ανατολή. Τα μικρά μούρα έχουν πυκνή δομή και γεύση επιδόρπιο.
4. Για περισσότερες ποικιλίες υψηλής απόδοσης περιλαμβάνουν Τύχη και στροφήδίνοντας μέχρι έξι κιλά από ένα θάμνο. Τα μούρα που δεν είναι μεγάλα, αλλά πυκνά, διατηρούν εδώ και καιρό την παρουσίαση.

Περιγραφή ποικιλίας Cumberland

Για παράδειγμα, οι πιο δημοφιλείς και κοινές ποικιλίες μαύρου βατόμουρου, εξετάστε τα χαρακτηριστικά του. Τα μούρα μαύρου χρώματος σε αυτό το βαθμό μεγάλα, σε βάρος φτάνουν 5-6 γραμμάρια. Η απόδοση από ένα θάμνο είναι μέχρι δέκα κιλά με τήρηση της σωστής αποχώρησης που υπερβαίνει τη συλλογή από ένα θάμνο ενός κόκκινου ή κίτρινου βατόμουρου.

Παρόλο που μιλάμε για τη χειμωνιάτικη σκληρότητα του βατόμουρου βατόμουρου, συνιστάται ακόμη να καλύψετε τους θάμνους για το χειμώνα, να το πασπαλίζετε με χιόνι. Χάρη στο καταφύγιο για το χειμώνα και την έγκαιρη ωρίμανση, το μαύρο βατόμουρο ριζώνει σε διαφορετικές κλιματικές ζώνες της Ρωσίας. Για τη μεσαία ζώνη και την περιοχή εκτός του Chernozem, απαιτείται να προστατεύεται από τους ψυχρούς ανέμους και τα ρεύματα κατά την προσγείωση.

Αυτό του επιτρέπει να ανέχεται καλά τις περιόδους ξηρού. Αλλά η έλλειψη πότισμα επηρεάζει αρνητικά την ποσότητα των ωοθηκών και, κατά συνέπεια, την καλλιέργεια.

Οι θάμνοι Cumberland, που ωριμάζουν πυκνά με ώριμα και ώριμα μούρα κατά τη διάρκεια της ωρίμανσης, είναι μια εικονογραφημένη εικόνα, επομένως θα γίνουν διακοσμητικά σε κάθε κήπο. Οι μακριές βλαστοί τους φτάνουν τα τρία μέτρα, κρέμονται κάτω από το έδαφος υπό μορφή καμάρας. Το χρώμα των στελεχών αποκτά μια γκρίζα άνθηση καθώς ωριμάζει και οι ίδιοι οι μίσχοι καλύπτονται με αγκάθια.

Τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα των μαύρων σμέουρων

Παρά τη μη διαδεδομένη δημοτικότητα, το μαύρο βατόμουρο ξεπερνά κατά πολύ τους συγγενείς του - το κόκκινο και το κίτρινο. Εξετάστε τα βασικά πλεονεκτήματα:

• υψηλή απόδοση.
• ανοχή στην ξηρασία ·
• Αντοχή στα παράσιτα.
• την άνεση της σύνθεσης του εδάφους.
• μπορεί να χρησιμεύσει ως αντιστάθμισμα.
• δεν σχηματίζει ρίζες ρίζας, που του επιτρέπει να τοποθετείται ελεύθερα στον κήπο.
• τα μούρα έχουν θεραπευτικές ιδιότητες.

Τα μειονεκτήματα των βατόμουρων όπως τα σμέουρα περιλαμβάνουν:

• η χειμωνιάτικη αντοχή του είναι χειρότερη από εκείνη της ερυθράς ποικιλίας.
• επιρρεπείς σε ιογενείς ασθένειες.

Χρήσιμες ιδιότητες των μούρων

Εξετάστε τις χρήσιμες ιδιότητες του μαύρου σμέουρου Cumberland. Όσον αφορά την ποσότητα βιταμινών και άλλων ευεργετικών ουσιών, τα μαύρα μούρα βατόμουρου είναι ανώτερα από το κόκκινο και το κίτρινο. Τα βατόμουρα βατόμουρα είναι γνωστά για την υψηλή περιεκτικότητα σε ρουτίνη (βιταμίνη Ρ), η οποία είναι απαραίτητη για την αγγειακή ενίσχυση.

Οι ανθοκυάνες ενισχύουν τα τριχοειδή αγγεία, διαυγή αγγεία από σκληρολογικές πλάκες. Επιπλέον, τα φρούτα και τα φύλλα περιέχουν ουσίες που μειώνουν το επίπεδο προθρομβίνης, που εξομαλύνει την πήξη του αίματος. Τα μούρα είναι πλούσια σε ιχνοστοιχεία - σίδηρος, μαγγάνιο, χαλκός.

Η γεύση τους είναι γλυκιά και ξινή, θυμίζοντας βατόμουρο. Λόγω της πυκνής δομής των φρούτων αποθηκεύεται για αρκετές ημέρες, καλά ανεκτή μεταφορά.

Χαρακτηριστικό της ποικιλίας Tayberry

Και τώρα θα μιλήσουμε για την περιγραφή ενός βαθμού μαύρου βατόμουρου. Η εμφάνιση των θάμνων είναι κάπως διαφορετική από τη συνηθισμένη κόκκινη συγγένεια. Οι μεγάλες βολές μπορούν να φτάσουν τα τρία μέτρα, ανάλογα με την ποικιλία.Τέτοιοι μακρινοί στύλοι κρέμονται στην πλευρά, σχηματίζοντας τοξωτές καμάρες. Ως εκ τούτου, πολλοί κηπουροί πραγματοποιούν τις ρίζες κορδέλλα στην πέργκολα.

Αποτελούνται από ετήσια στελέχη. Επομένως, για αυτό το είδος, είναι απαραίτητο να πραγματοποιηθεί το σωστό κλάδεμα των πλευρικών βλαστών και η κοπή στην πτώση των παλαιών μίσχων. Αφήστε ένα στέλεχος ενός έτους, το οποίο το επόμενο έτος θα δώσει καρπούς βλαστοί.

Καλλιέργεια και φροντίδα μαύρων σμέουρων

Κλάδεμα το φθινόπωρο

Πώς να κόψετε τα μαύρα σμέουρα; Συνιστάται να κάνετε διπλό κλάδεμα κατά τη διάρκεια της σεζόν. Στα τέλη Ιουνίου, το άνω μέρος των βλαστών κόβεται στο ύψος της ανθρώπινης ανάπτυξης. Αυτή η διαδικασία θα επιταχύνει τον σχηματισμό πλευρικών βλαστών καρπού. Οι αδύναμοι βλαστοί αφαιρούνται, αποτρέποντας την πάχυνση των δακτυλίων.

Το φθινόπωρο, πριν από την έναρξη του παγετού, αφαιρέστε τους βλαστοί δύο ετών. Αφήστε τα παιδιά ηλικίας ενός έτους, τα οποία συντομεύονται σε μισό μέτρο πάνω από το έδαφος.

Αναπαραγωγή

Η διάδοση των μαύρων μούρων δεν είναι τόσο δύσκολη. Για την αναπαραγωγή χρησιμοποιήθηκαν οι κορυφαίες μερίδες. Για αυτό, στις αρχές του φθινοπώρου, μετά το τέλος της καρποφορίας,οι μεγάλες διαδικασίες γέρνουν και τοποθετούν τις κορυφές στις προετοιμασμένες αυλακώσεις μέχρι δέκα εκατοστά βαθιά, καλυμμένες με γη.

Κορυφή κάλυψη με άχυρο, πριονίδι. Την άνοιξη των μοσχευμάτων ριζώνουν και δίνουν βλαστούς που χρησιμοποιούνται ως φυτάρια.

Φύτευση δενδρυλλίων

Η φύτευση υβριδικών φυτωρίων δεν διαφέρει πολύ από τα άλλα είδη. Πρώτα πρέπει να επιλέξετε έναν χώρο προσγείωσης και να τον προετοιμάσετε. Ο τόπος πρέπει να προστατεύεται από τους ψυχρούς ανέμους, να είναι αρκετά ηλιόλουστος.

Με τη φύτευση ενός βατόμουρου κοντά στο φράχτη, μπορείτε να του δώσετε προστασία από το κρύο και μια στήριξη για την ανάπτυξη.. Ταυτόχρονα, μπορεί να χρησιμεύσει ως αντιστάθμισμα που οφείλεται σε ανθεκτικές ακίδες, τις οποίες λίγοι άνθρωποι θα τολμούν να βιώσουν.

Οι καλές προκάτοχες θα είναι οι ακόλουθες καλλιέργειες κήπου:

• καρότα;
• πιπέρι
• κρεμμύδια, σκόρδο;
• μαργαρίτες και μαργαρίτες.

Πρέπει να παρατηρήσετε την απόσταση μεταξύ των δακτυλίων, δεδομένου του μήκους των βλαστών. Στην ίδια σειρά οι θάμνοι φυτεύονται με ένα κενό περίπου ενός μέτρου και μεταξύ των παρακείμενων σειρών - δύο μέτρα.

Αν και τα μαύρα σμέουρα δεν είναι πολύ απαιτητικά στο έδαφος, η αργίλου, το chernozem και η αμμώδης αργίλου θα είναι τα καλύτερα εδάφη για να επιτύχουν καλές αποδόσεις. Τα φυτά φυτεύονται το φθινόπωρο (τέλη Σεπτεμβρίου - αρχές Οκτωβρίου) ή νωρίς την άνοιξη.

Για φύτευση δενδρυλλίων πρέπει να προετοιμάσει μια τρύπα μισό μέτρο βαθιά. Στον πυθμένα κάθε κοιλώματος εισάγετε ένα μίγμα από χούμο (6-8 kg), υπερφωσφορικό (200 g), θειικό κάλιο (80 g). Τα ορυκτά λιπάσματα μπορούν να αντικατασταθούν με τέφρα ξύλου (0,5 kg). Η σύνθεση αναμειγνύεται με το έδαφος, κάνει μια ανάχωμα. Το φυτό φυτρώνει στην κορυφή του, οι ρίζες είναι στραμμένες προς τα κάτω, πασπαλίζονται απαλά με τη γη, βαθμιαία συμπιέζονται με τα χέρια τους.

Μετά το πότισμα του εδάφους γύρω από τα πριονίδια, αχύρου, χούμου. Το στρώμα του σάκου πρέπει να είναι τουλάχιστον πέντε εκατοστά.

Για να αποκτήσετε ισχυρά και ταυτόχρονα συμπαγή φυτά, οι νέοι ετήσιοι βλαστοί πιάνουν σε ύψος μισού μέτρου, γεγονός που διεγείρει την ανάπτυξη πλευρικών βλαστών.

Λίπασμα

Κάθε τρία χρόνια συνιστάται η γονιμοποίηση φυτών με λίπασμα - περίπου πέντε κιλά κάτω από ένα θάμνο.

Μετά την ανθοφορία, ο πρώτος επίδεσμος πραγματοποιείται με έγχυση κοπριάς (έξι μέρη νερού λαμβάνεται για ένα μέρος κοπριάς) ή κοπριά κοτόπουλου (λόγος νερού 1:16). Ξύλο τέφρα (1 λίτρο) και υπερφωσφορικό (50 g) προστίθενται στον κάδο της έγχυσης.Παρόμοια σίτιση έγινε δύο ακόμη φορές - κατά την ωρίμανση και την αρχή της συγκομιδής.

Ευαισθησία σε ασθένειες και παράσιτα

Ο Emalin είναι πιο ανθεκτικός σε ασθένειες, λιγότερο ευαίσθητες στα έντομα από το κόκκινο. Είναι λιγότερο πιθανό να επηρεαστεί από μια ασθένεια χαρακτηριστική του βατόμουρου - κατακόρυφη μαρασμό. Αυτή είναι μια ιογενής ασθένεια που δεν μπορεί να θεραπευτεί. Οι θιγόμενοι θάμνοι κόβονται, εκριζώνονται και καίγονται.

Για να αποφευχθεί η μόλυνση, το άνοιγμα φυτεύεται σε απόσταση τουλάχιστον δέκα μέτρων από το κόκκινο βατόμουρο. Συνιστάται η οργάνωση της αποστράγγισης του εδάφους σε βροχερό καλοκαίρι, προκειμένου να αποφευχθεί η ανάπτυξη μυκητιακών νόσων. Για προφύλαξη πραγματοποιείται ψεκασμός θάμνων με παρασκευάσματα που περιέχουν χαλκό. Χρησιμοποιήστε επίσης εντομοκτόνα.

Το Emealen μπορεί να επηρεαστεί από ανθρακνόζη, η οποία εκδηλώνεται με λευκή άνθιση στα φύλλα.. Για την καταπολέμηση των μυκητοκτόνων, για παράδειγμα, Topaz, Mikosan ή άλλοι, εμπορικά διαθέσιμες. Μεταξύ των οργανικών μέσων της πάλης χρησιμοποιήθηκαν εγχύσεις και αφέψημα. Καλά αποδείχθηκε αφέψημα αλογοουρά.

Ένα κιλό χόρτου χύνεται με ένα κουβά νερό, έγχυση ημέρα. Την επόμενη μέρα, βράστε τη σύνθεση για μισή ώρα.Για επεξεργασία, το τεντωμένο διάλυμα αραιώνεται σε αναλογία 1: 5. Η αλογοουρά μπορεί να αντικατασταθεί από τσουκνίδες, αλλά επιμένουν όχι δύο ημέρες, αλλά δύο εβδομάδες. Εκτρέφονται με το ίδιο ποσοστό.

Από τα παράσιτα, το πιο επικίνδυνο είναι το σκαθάρι βατόμουρο. Πριν από την αφύπνιση των μπουμπουκιών στους θάμνους, η πρώτη επεξεργασία πραγματοποιείται με ένα διάλυμα νιτροφένης (διάλυμα 2%). Η δεύτερη επεξεργασία γίνεται με την εμφάνιση μπουμπουκιών με έγχυση αψιθιάς και κατιφέ. Δύο εκατό γραμμάρια βότανα χύθηκε ένα κουβά νερό, επιμείνουν όχι λιγότερο από μια ημέρα.

Όπως μπορεί να φανεί από τα παραπάνω, το μαύρο βατόμουρο αναφέρεται σε υβρίδια που συνδυάζουν όλες τις καλύτερες πτυχές του βατόμουρου και του κόκκινου βατόμουρου. Τα μούρα είναι γνωστά όχι μόνο για καλό γούστο, αλλά και για θεραπευτικές ιδιότητες. Οι θάμνοι χαρακτηρίζονται από υψηλή απόδοση, άνεση. Ως εκ τούτου, η φροντίδα για το μαύρο μούρο για αρχάριους δεν είναι δύσκολη.

Τώρα ξέρετε τι λέγεται μαύρο βατόμουρο, ξέρετε τα χαρακτηριστικά και τις μεθόδους φροντίδας του για ένα υβρίδιο.